‘Zaintzen euskal akordioaren’ muinik ez da ezagutzen

• Se desconoce el contenido del ‘Pacto Vasco por los cuidados’ que está realizando el Gobierno Vasco
• Todavía son las mujeres las que pasan más tiempo realizando los cuidados de personas dependientes

Martxoaren 8a iristearekin batera oroitzen gara emakumearekin. Dena den, jendartera begiratuz gero, era guztietako emakumeekin oroitzen gara, baina gutxitan baserritarrare­kin, beste edozein lanbide baino funtsezkoagoa izan arren. Bestelako lanbidetan aritzen diren emakumez­koek jasaten dituzten zapalkuntzez gain, emakume baserritarrak «base­rritar» izaera eskuratzea ere zail iza­ten du. Beti bilakatzen baita, baserri­tarraren ama, emaztea, alaba, biko­tea edo amona. Gutxitan baserrita­rra.

Horren adibide dira, baserrira kanpo­tik etorri eta emakumezkoari galdet­zen diotenean, «Nagusia non da?». Edo «A! Traktorea ere erabiltzen ba al dakizu?». Edo tratua egin behar den garaian, gizonei begiratzen diotenak eta gero bestelako «idazkari lanak» emakumezkoari begira agintzen direnak. Zergatik? Iruditerian, ema­kume baserritarraren figura bazte­rrekoa delako. Lan berdinak eginaga­tik ere, ikusgarritasuna lortzeko iru­diteria horri aurre egin behar dio emakumeak.

Bizitzako alor hori hartuta, agerian gelditzen da, emakumezkoek zaintza lanetan, oraindik ere, gizonek baino denbora gehiago eskaintzen dietela.